Rodzicom łamią się serca, gdy widzą, że ich pociechy już kolejny dzień z rzędu wracają ze szkoły w złym nastroju. Presja, ciągłe kartkówki i egzaminy, nieprzyjazne środowisko – wszystko to może być źródłem dużego stresu zarówno dla młodszych, jak i starszych dzieci. Jak zareagować, gdy widzimy, że dziecko przychodzi do domu z coraz gorszym samopoczuciem?
Nie zbywajmy problemów dziecka
Niektórym zdarza się bagatelizować stres dziecka. W końcu czym może się tak przyjmować? My musimy żonglować radzeniem sobie w pracy z utrzymywaniem porządku w domu i wychowywaniem niesfornego malucha, tymczasem nasz smyk może co najwyżej dostać niską ocenę z języka polskiego. To podejście może być na dłuższą metę bardzo krzywdzące dla dziecka. Tak, mierzy się z innymi problemami niż dorośli, ale są one dla niego równie poważne i stresujące, a zbywanie ich może doprowadzić do problemów z psychicznym i fizycznym zdrowiem naszej pociechy. Kiedy zauważamy, że od jakiegoś czasu dziecko staje się bardziej małomówne, rzadziej się uśmiecha, nie radzi sobie z nauką i prosi nas o to, by nie musiało danego dnia iść do szkoły, to musimy zareagować.
Najważniejsza jest rozmowa
Pierwszym krokiem do poradzenia sobie z problemem będzie uważna, spokojna rozmowa. Bez krzyków i bez obwiniania. Naszym najważniejszym zadaniem jest wtedy uważnie słuchać: dowiedzieć się od dziecka, jak się czuje, dlaczego przez ostatnie dni miało gorsze samopoczucie, czy coś stało się w szkole, czy nauczyciel lub inne dziecko zrobiło mu lub powiedziało coś nieprzyjemnego. Dziecko musi poczuć się bezpiecznie – tylko wtedy szczerze wyzna nam, co je dręczy. Pokażmy maluchowi, że chcemy mu pomóc i że razem poradzimy sobie z problemem, nieważne, jaki on jest. Nawet, jeśli źródłem problemów okaże się zwykła sprzeczka z kolegą powinniśmy potraktować sprawę poważnie. Nam może wydawać się, że to nic takiego, tymczasem dla dziecka to aktualnie największy problem, jaki dotychczas pojawił się w ich życiu – nic więc nie pomożemy mówiąc dziecku, że za bardzo się przejmuje lub wyolbrzymia sprawę. Kluczem rozmowy jest zidentyfikowanie źródła stresu i wspólne obmyślenie planu pozbycia się kłopotów. Kiedy okaże się, że dziecko czuje się źle przez zbyt wymagającego czy opryskliwego nauczyciela, powinniśmy wybrać się do szkoły na rozmowę. W Internecie łatwo znaleźć dowolny portal dla nauczycieli i rodziców, który podpowie, jak poradzić sobie z taką sytuacją, jeśli jednak problem okaże się zbyt poważny, możemy rozważyć przepisanie dziecka do innej klasy czy nawet szkoły.
Zbyt duża presja
Być może okaże się, że wywieramy na dziecku zbyt duży nacisk. Wymagamy wysokich ocen z każdego przedmiotu, zapisujemy na kolejne zajęcia pozaszkolne, nie pytając malucha o zgodę, zakazujemy mu spotkań z kolegami czy spędzeniu choćby chwili nad ulubioną rozrywką. Zbyt duża presja często ma odwrotny efekt od zamierzonego: przepracowane i przemęczone dziecko nie potrafi sprostać oczekiwaniom, a do tego przestaje ufać rodzicom i zaczyna bać się ich reakcji na choćby najmniejsze przewinienie. Trudno przyznać się do błędu i zrozumieć, że to my jesteśmy źródłem problemu, jednak w takich sytuacjach jest to konieczne. Takie stwierdzenie wydaje się oczywiste, ale dzieci to tylko dzieci – nie możemy wymagać od nich coraz więcej i więcej, oferując przy tym zero wsparcia lub pomocy. Ważne jest, aby w swoim dniu miały też chwilę na relaks i realizowanie swoich pasji.
Kiedy wszystko zawodzi
Czasem może okazać się, że problem to coś, czego nie rozwiąże zwykła rozmowa czy zmiana nawyków. Dzieci również mogą stać się ofiarą chorób psychicznych takich jak depresja i nawet, kiedy wydaje się nam, że znaleźliśmy źródło problemu, to nie poradzimy sobie sami. Nie bójmy się pokazać dziecku, że czasem trzeba prosić o pomoc i udajmy się na wizytę do psychologa dziecięcego. Profesjonalista pokaże zarówno dziecku, jak i rodzicom w jaki sposób radzić sobie z tak trudną sytuacją.
