Grzyby halucynogenne (potocznie “grzybki halucynki” lub “magiczne grzybki”) to rodzaj naturalnie występujących grzybów. Wyróżniają się one zawartością psylocybiny i psylocyny- są to naturalne substancje psychoaktywne i halucynogenne. Grzyby psylocybinowe znajdują się obecnie pod wnikliwym okiem naukowców, którzy dostrzegli w nich potencjał leczniczy.
Czym są grzybki halucynogenne?
Grzyby halucynogenne to grzyby zawierające substancje o działaniu psychoaktywnym: psylocybinę i psylocynę. Mają one podobną strukturę do dietyloamidu kwasu lizergowego (LSD), dlatego bywają spożywane w celu wywołania doświadczenia psychodelicznego. Zawarte w grzybach substancje psychoaktywne powodują zniekształcenia wizualne (m.in. zmieniają widzenie kolorów) i wywołują stany euforyczne. I choć psylocybina została po raz pierwszy wyizolowana w 1958 roku przez szwedzkiego chemika Alberta Hofmanna, to grzyby halucynogenne są znane ludzkości od tysięcy lat.
Rodzaje grzybów halucynogennych
Wyróżniamy ponad 150 gatunków grzybów psylocybinowych. Do najpowszechniejszych należą:
-
- łysiczka lancetowata (psilocybe semilanceata),
- łysiczka meksykańska (psilocybe mexicana);
- psilocybe cubensis.
Łysiczka lancetowata to grzyb występujący także w Polsce (głównie na południu kraju). Wyglądają niepozornie: to niewielkie, brązowe grzybki na cienkich korzonkach. W łysiczce lancetowatej znajdziemy aż 3 substancje o właściwościach psychoaktywnych: psylocybinę, psylocynę i beocystinę.
Każda gatunek i odmiana grzyba ma swoją odmienną charakterystykę. Grzyby halucynogenne – więcej o ich odmianach oraz ich naukowym potencjale dowiedzieć się można na stronie drmagic.pl
Działanie grzybów halucynogennych
Grzyby halucynogenne bywały nazywane “świętymi ziołami” i już tysiące lat temu służyły ludziom do osiągania doświadczenia psychodelicznego, jakie następowało po zażyciu środków halucynogennych. Jakie dokładnie doznania daje spożywanie grzybów psylocybinowych?
Należy pamiętać, że substancje psychoaktywne substancje chemiczne zawarte w grzybach halucynogennych mają słabsze działanie niż syntetyczne narkotyki. I choć ich zażywanie prowadzić może do indywidualnych objawów, to grzyby te rzadko wywołują prawdziwe halucynacje wzrokowe. Po spożyciu grzybów pojawiają się raczej zniekształcenia wizualne i zaburzenia percepcji, co wpływa na zmianę postrzegania otaczającego świata. Możliwe jest ponowne wystąpienie halucynacji nawet tydzień po zażyciu grzybów.
Stany po zażyciu grzybków halucynogennych bywają nazywane “doświadczeniami duchowymi” – zmianie ulega świadomość, pojawia się wyostrzenie zmysłów.
Grzyby halucynogenne wywołują często takie objawy jak:
- rozluźnienie mięśni;
- zmienione odczuwanie czasu;
- zmienny nastrój i zmienność myśli;
- zaburzone odczuwanie czasu i przestrzeni;
- lekkie zawroty głowy;
- uczucie zimna.
Istotne są predyspozycje osobowościowe u osób zażywających grzyby. Ich spożycie może bowiem wywołać negatywne doznania, m.in. dezorientację, utratę kontroli, napady lęku i paniki.
Potencjał medyczny psylocybiny
W ostatnich latach badacze wzięli grzyby halucynki pod swoją lupę. Naukowcy widzą w nich nie tylko zagrożenie, ale przewidują ich zastosowanie lecznicze – szczególnie w przypadku leczenia osób z chorobami psychicznymi. Prawdopodobnie zawarte w grzybie substancje mogą wspomóc leczenie depresji lekoopornej (zastępując konwencjonalne leczenie farmakologiczne) lub wspomóc terapię przeciwlękową. Podejrzewa się, że mogą także stać się panaceum na inne problemy psychiczne i pomóc ludziom psychicznie uzależnionym od alkoholu, nikotyny czy narkotyków.
