Sangwinik to jeden z czterech typów temperamentu. Jest charyzmatyczny i otwarty. O takich ludziach mówi się, że nigdy nie brakuje im przyjaciół. Zawsze towarzyszy im radość, ciekawość, odwaga i optymizm. Sangwinik jest tak komunikatywny, że uważany jest za super ekstrawertyka. Żyje w teraźniejszości i wie, jak cieszyć się życiem. Co jeszcze można o nim powiedzieć? Sprawdź!
Spis treści:
Sangwiniczny temperament i co dalej?
4 typy temperamentu
Zanim więcej dowiesz się o sangwiniku, musisz wiedzieć, czym w ogóle jest temperament. Jest to zespół cech osobowości człowieka, które wskazują, jakie zachowania są szczególnie obecne w życiu każdego z nas od dzieciństwa. Temperament dzieli się na cztery różne rodzaje, co wystarcza do uzasadnienia zróżnicowania w społeczeństwie pod każdym względem.
Oprócz typu sangwinicznego, który zaraz zostanie zidentyfikowany dokładnie, wyróżnić można temperament:
- flegmatyczny: występuje u osób najspokojniejszych, uważanych za ciche i ugodowe, które w obliczu przeciwności losu prawie nie tracą kontroli nad sobą i sytuacją. Lubią rutynę i generalnie preferują środowiska ze spokojem i ciszą. Na polu zawodowym świetnie sprawdzają się w działalności, która wymaga skupienia.
- choleryczny: charakteryzujący się energicznością w działaniu i dążeniu do celu. Tacy ludzie pozostają pewni siebie w obliczu przeszkód, a w pracy są zdeterminowani i tworzą atmosferę przywództwa nad innymi. Sprawdzają się w osiąganiu celów, realizowaniu zadań pod presją czasu. Dobrze zachowują się również w obliczu podejmowania decyzji w nagłych i nieprzewidzianych sytuacjach.
- melancholiczny: cechuje jednostki nieśmiałe i powściągliwe. Osoby z takim typem temperamentu są wrażliwe, mają tendencję do trzymania swoich uczuć dla siebie i często są uważane za samotników. Wolą pracować w pojedynkę, dbają o szczegóły, są perfekcjonistami i wkładają dużo wysiłku w powierzone im zadania.
Sangwinik – kto to jest?
Sangwiniczne cechy temperamentu zostały po raz pierwszy zidentyfikowane przez Hipokratesa. Był to grecki lekarz, który żył w latach 460-370 p.n.e. Sangwinik różni się znacząco od innych typów, ponieważ w tym przypadku dochodzi do wielkich wzlotów i czasami celowych upadków. Na ekspresyjną osobowość sangwinika wpływa dopamina, co sprawia, że ludzie ci są niezwykle ciekawi świata i kreatywni. Wiele ich cech jest zarówno dla nich darem, jak i przekleństwem.
Osoby sangwiniczne należą do najbardziej kreatywnych w społeczeństwie. Często podejmują pracę w branży rozrywkowej. Są również ekspertami w wielozadaniowości, fantastycznymi rozmówcami i potrafią dostrzec potencjał innych. Jednak ludzie o sangwinicznym temperamencie mają też kilka swoich ciemnych stron i niezbyt pozytywnych zachowań.
Sangwinik cechy temperamentu
W przypadku sangwinika można wyróżnić pięć podstawowych cech temperamentu. Są to:
- radość, która przejawia się dobrym humorze i podekscytowaniu;
- komunikatywność i łatwość nawiązywania kontaktu z innymi;
- entuzjastyczne nastawienie do życia;
- towarzyskość, która daje poczucie, jakby sangwinik był „przyjacielem z dzieciństwa”;
- ekstrawertyczność przejawiająca się w skłonności do zabaw i uczestniczeniu w wielu rozrywkach.
Te atuty, które wyróżniają osobę o sangwinicznym temperamencie, niosą za sobą wiele korzyści. Sangwinik łatwo poznaje ludzi, otacza się tymi, z którymi dobrze się bawi i potrafi cieszyć się życiem. Ale cała ta jego energia może denerwować niektórych ludzi, a nawet stanąć na drodze do stworzenia trwałego związku.
Sprawdź także: Test na temperament
Sangwinik i jego wady
Jeśli myślisz, że sangwiniczny temperament to same zalety, jesteś w błędzie. Oprócz pewności siebie, energii i życiowego optymizmu sangwinik ma też kilka wad, które utrudniają mu relacje społeczne. Przede wszystkim jest to lekkomyślność. Każdy ma prawo do dreszczyku emocji, ale każdy powinien zrozumieć, że ich nadmiar może być bardzo szkodliwy. To jest coś, co osoby sangwiniczne uważają za trudne do uregulowania, ponieważ nie mogą powstrzymać się od podejmowania ryzyka i przygody. Ta lekkomyślność może doprowadzić do potencjalnie szkodliwych sytuacji, w których mogą zaszkodzić sobie lub innym.
Sangwiniczna cecha osobowości może być albo darem, albo przekleństwem. Z takimi ludźmi prawie nigdy nie dojdziesz do kompromisu, a wszystko to przez ich uporczywe wahania nastroju. Takie huśtawki nie są charakterystyczne tylko dla sangwinicznych temperamentów, ale w tym przypadku mogą przybrać bardzo niekorzystny obrót. Osoby te mają nagłe wahania nastroju. Potrafią wpadać w intensywne wybuchy emocjonalne bez wcześniejszego ostrzeżenia. Kończą je tak szybko, jak zaczynają, ale często takim zachowaniem niszczą relacje z innymi ludźmi lub krzywdzą bliskich.
O sangwinikach w negatywnym kontekście można także powiedzieć, że są:
- samolubni: myślą tylko o sobie i zawsze chcą być w centrum uwag;
- niezdyscyplinowani: nie lubią zbytnio przestrzegać zasad, chcą mieć swobodę w swoim działaniu;
- niezorganizowani: wolą swobodę, luz oraz lekkość bytu;
- niepewni: swoich uczuć, zdolności i słuszności zachowania.
Jak rozpoznać sangwinika?
Po czym poznać osobę z sangwinicznym typem temperamentu? Poniżej znajdziesz kilka twierdzeń, które określają charakterystyczne zachowania sangwinika.
- Ma kreatywny, innowacyjny, rozproszony sposób myślenia.
- Bardzo łatwo przeskakuje od jednego pomysłu do drugiego.
- Jest bardzo ciekawy otaczającego go świata.
- Jest duszą towarzystwa.
- Żyje w teraźniejszości, nie skupia się na tym, co będzie jutro.
- Uwielbia zabawne, nowe lub ekscytujące doświadczenia.
- Łatwo nawiązuje kontakty, jest rozmowny.
- Lubi być w centrum uwagi.
- Z natury jest optymistycznie nastawiony do życia.
- Ma głęboką potrzebę uznania i potwierdzenia swoich uczuć.
- Może czerpać przyjemność z prawie wszystkiego, ponieważ naturalnie szuka szczęścia i radości w każdym detalu.
- Chce doświadczyć życia od jak najlepszej strony.
- Jest bardzo pewny siebie i ma wysoką samoocenę.
- Nie lubi planować przyszłości i unika pamiętania o przeszłości, a co za tym idzie nie uczy się na błędach.
- Często rozpoczyna wiele projektów na raz, ale nie jest zdeterminowany do ich ukończenia.
- Z trudem przeczyta książkę do końca, odrobi jedną pracę domową bez rozpraszania się lub zagra w grę od początku do końca.
- Nie tłumi swoich emocji, jest wybuchowy.
- Wykazuje przesadną impulsywność.
- Potrafi szybko sobą zauroczyć, ale sam szybko traci zainteresowanie.
- Ma otwarty umysł, ale bywa zuchwały.
Mocne strony sangwinika to: komunikacja, empatia, kreatywność, spontaniczność, radość, dobra improwizacja, intuicja, działanie, przywództwo i zwinność. Słabościami temperamentu sangwinika są: dezorganizacja, brak skupienia, niestałość, powierzchowność, próżność, hałaśliwość, zapominalstwo i lekkomyślność.
Sangwinik a życie w związku
Osoba z temperamentem sangwinicznym łatwo nawiązuje przyjaźnie. Jest przyjazna, optymistyczna, uśmiechnięta i miła, więc szybko zjednuje sobie ludzi. Sangwinik w związku początkowo jest czuły i wyrozumiały. Wydaje się, że mówi zawsze prawdę, jest otwarty, ochoczo dzieli się smutkami i radościami. Jednak z czasem okazuje się, że chce zdominować rozmowę, nie uważa na to, co mówi i czuje druga strona.
Jego przekonania są słabe, szuka aprobaty, uznania i doceniania. Za dużo mówi tylko o sobie, ponieważ uważa się za człowieka bez wad. Początkowo cieszy się związkiem, ale z czasem zapomina o potrzebach partnera. Zapomina o swoich obietnicach i zobowiązaniach, a potem z łatwością usprawiedliwia swoje zaniedbanie. Jeśli coś idzie nie po jego myśli, szybko wpada w złość i wybucha nieuzasadnionym gniewem.
Sangwinik a życie zawodowe
W pracy sangwinik zawsze robi dobre pierwsze wrażenie. Budzi entuzjazm i zaufanie, wydaje się, że zawsze jest dobrze zorganizowany. Osoby z sangwinicznym temperamentem odnajdują się w roli recepcjonisty, sprzedawcy, prezesów, duchownych, pielęgniarek. Mają dar opieki nad chorymi. Mimo tych wszystkich pozytywnych cech warto podkreślić, że sangwinikowi brakuje samodyscypliny. Nie jest punktualny, często jest zdezorganizowany i łatwo się rozprasza. Często marnuje czas na rozmowy, kiedy powinien pracować. Rozpoczyna projekty i ich nie kończy. W tym wszystkim nie zwraca większej uwagi na to, co myślą o nim inni.
Sangwiniczny temperament i co dalej?
Bycie sangwinikiem nie jest złe pod warunkiem, że znasz siebie i umiesz zapanować nad swoim zachowaniem. Pierwszym krokiem zrozumienia sangwinicznego temperamentu jest samopoznanie. Jak to zrobić?
- Obserwuj w swoim codziennym życiu, jakie wady i cechy sangwinicznego temperamentu przejawiają się w Tobie. Spójrz na siebie i w głąb siebie.
- Poświęć chwilę, aby ocenić swoje działania każdego dnia z punktu widzenia obserwatora. Zastanów się, jak zachowujesz się w stosunku do innych ludzi.
- Spróbuj zrozumieć, że ludzie są różni i nie każdy musi być taki sam jak Ty. Nie mają Twoich cech i nawet nie muszą myśleć tak jak Ty. Bądź tolerancyjny i przestań być samolubny.
W sytuacjach, kiedy sangwiniczny typ temperamentu utrudnia Ci codzienne funkcjonowanie lub jest przeszkodą do nawiązania trwałego związku, umów się na konsultację z psychologiem. Podczas terapii możesz nauczyć się lepszego organizowania i planowania. Nauczysz się także lepszego zarządzania emocjami. Dowiesz się, w jaki sposób zmniejszać napady złości lub kontrolować wahania nastroju. Zdecydowanie się na spotkania z psychologiem będzie też testem dla Twojej wytrwałości i sumienności.
Pamiętaj, że nawet osoby z sangwinicznym temperamentem potrafią przezwyciężyć swoje wady i mieć długie związki. Cechy, które determinują Twój temperament, są do opanowania i można nad nimi pracować.
