Jak zapomnieć o przeszłości?

Czy wiesz, że zbyt intensywne rozpamiętywanie przeszłości, zwłaszcza negatywnych zdarzeń, może prowadzić do depresji? Myślenie o tym okresie życia bywa nostalgiczne, ale czasami też destrukcyjne. Tym bardziej, że przeszłość może szkodzić teraźniejszości. Jak zapomnieć o tym co było? Czy w ogóle można wymazać z pamięci przeszłe wydarzenia? Dowiedz się więcej.

Spis treści:

Skąd się bierze rozpamiętywanie przeszłości?

Dlaczego nie mogę zapomnieć o przeszłości?

Dlaczego życie przeszłością jest niekorzystne?

Czy żyjesz przeszłością?

Jak przestać żyć przeszłością? Wskazówki

Jak pogodzić się z przeszłością, by nie niszczyła teraźniejszości?

Psychoterapia: jak o czymś zapomnieć i jak przestać myśleć o przeszłości?

Skąd się bierze rozpamiętywanie przeszłości?

Jesteś na obiedzie u rodziców. Spędzasz czas z bliskimi przy świątecznym stole. Rozmawiasz z koleżanką lub kolegą z pracy. Przypadkowo spotykasz dawnego znajomego. Wiesz, co łączy te wszystkie sytuacje? Ludzka umiejętność rozpamiętywania przeszłości.

• A pamiętasz, jak…
• Kiedyś to było…
• Pamiętam czas, gdy…
• Często wracam myślami do…
• Kiedy sobie przypominam…
• Nie pamiętasz, jak…?!
• Wtedy to…
• Chcę mieć, jak kiedyś…

I tak dalej, i tak dalej. Rozpamiętywanie przeszłości można rozpatrywać w dwóch kontekstach. Gdy są to wspomnienia zmysłowe, które wywołują uczucie ciepła i uśmiech na twarzy, nie dzieje się nic złego. Oczywiście pod warunkiem, że człowiek nie utknie w tej idyllicznej przeszłości i nie zaprzestanie cieszenia się teraźniejszością. Jednak w sytuacji, gdy sięganie do dawnych dziejów przybiera negatywny wydźwięk, rodzi się problem.

Tak jest na przykład u ludzi, którzy ciągle myślą o negatywnych wydarzeniach w sposób natarczywy i często zniekształcony. Przeżywają jakieś sceny z przeszłości po tysiąc razy w głowie i nie dochodzą do konkluzji. W ten sposób rozpamiętywanie rodzi złożony problem emocjonalny, który zasługuje na szczególną uwagę. Według psychologów rodzi się z bólu emocjonalnego, który pozostaje aktualny nawet wiele lat po złych wydarzeniach.

Dlaczego nie mogę zapomnieć o przeszłości?

Zastanawiasz się, co z Tobą jest nie tak, że nie możesz zapomnieć o swojej przeszłości? Zazwyczaj ludzie trzymają się negatywnych wydarzeń, które miały miejsce w dzieciństwie lub w okresie dojrzewania. Przez to często nie udaje się im osiągnąć upragnionego sukcesu, ponieważ są zbyt przywiązani do tego, co już się wydarzyło. Doświadczenia dorosłego życia mogą mieć również długotrwały wpływ psychologiczny i emocjonalny na późniejszy okres. Jednak to, co dzieje się w pierwszych latach życia, zwykle pozostawia najgłębsze ślady.

Jednym z możliwych wyjaśnień jest to, że dzieci i młodzież nie mają takiej samej zdolności do zarządzania emocjami i interpretowania rzeczywistości jak dorośli. Uwewnętrzniają negatywne uczucia i narracje, zamiast je ignorować. Ponadto przechodzą przez podobne fazy odkrywania świata i własnej tożsamości. Dlatego pewne okazje, ludzie i słowa ostatecznie wpływają na ich obraz siebie i światopogląd.

Ponieważ młode osoby nie mają emocjonalnych narzędzi do zarządzania tym, jak się czują, albo unikają tego, co złe, albo radzą sobie z tym niewłaściwie. Ten wadliwy mechanizm obronny utrwala się w wieku dorosłym, a zatem powtarzają się niezdrowe wzorce zachowań.

Innym uzasadnieniem trzymania się przeszłości jest brak odpowiedniej konkluzji. Kiedy ludzie nie mogą rozwiązać sytuacji, to tak, jakby zostawili jej koniec „otwarty”. Tak zwany ciąg dalszy nastąpi. To wyrażenie jest powszechnie używane w odniesieniu do filmów, które nie mają konkretnego zakończenia, ani dobrego, ani złego. W zasadzie nie dają żadnej jednoznacznej odpowiedzi. Dlatego ludzie, którzy tkwią w niezamkniętej przeszłości, wciąż zastanawiają się nad możliwymi zakończeniami i rozmyślają „co by było, gdyby…”.

Dlaczego życie przeszłością jest niekorzystne?

Sposób życia większości ludzi w naszym społeczeństwie jest nastawiony na wytwarzanie, zajmowanie się, ocenianie i wyjaśnianie doświadczeń. Właśnie tak problematyzowana jest przeszłość, a bieg życia ukierunkowany jest ku idealnej przyszłości, którą trzeba osiągnąć. Ten sposób życia pokazuje, co to znaczy być ofiarą czasu, odczuwać bezsilność wobec życia. Myśli skupiają się na przeszłości lub przyszłości, tworząc pętlę pytań związanych z tym, czego doświadczono, co mogło się wydarzyć, co chciano, by doszło do skutku, a co naprawdę się stało.

Doświadczenia z przeszłości służą jako ostrzeżenie, aby nie popełniać tych samych błędów. Osoba, która ma zdrowe relacje z przeszłością, postrzega je jako cenne lekcje życia. Na podstawie tych nauk podejmuje mądrzejsze decyzje, poprawia swoje relacje z emocjami i nie jest wstrząśnięta w obliczu podobnych sytuacji w teraźniejszości. Dobrze wykorzystuje wiedzę wyniesioną z tego, czego już doświadczyła.

Osoba, która nie ma dobrych relacji ze swoją przeszłością, w większości ma z nią nieprzyjemne odczucia. Boi się żyć tym, czym żyła w przeszłości, wstydzi się wydarzeń i swoich reakcji, a także nosi w sobie urazy lub złości wobec ludzi, przez których cierpiała. Ponadto rozwija szkodliwe zachowania z powodu wcześniej ukształtowanych przekonań i uczuć. Może być między innymi bardzo:

• nieśmiała;
• niepewna;
• nieufna;
• obojętna;
• bojaźliwa;
• potrzebująca.

Te zachowania są tworzone w celu zapobiegania cierpieniu. Jednak unikanie ewentualnych nieprzyjemnych zdarzeń lub relacji międzyludzkich nie jest właściwym sposobem radzenia sobie z nimi. W rzeczywistości mają odwrotny skutek: przedłużają cierpienie w nieskończoność. W ten sposób osoba przywiązana do przeszłości nie żyje w teraźniejszości.

• Nie wykorzystuje okazji do przyjemnych przeżyć.
• Odmawia nawiązywania głębokich więzi z innymi osobami.
• Dokonuje mało problematycznych wyborów.
• Zawsze podąża łatwiejszą ścieżką.
• Karmi smutki i rozpacza.
• Rozwija nawyk rozpamiętywania porażek i błędów.

Nie ma dostępu do swoich doznań w teraźniejszości i nie potrafi zrozumieć siebie. Z kolei niezdrowe relacje z przeszłością wywołują u ludzi wiele lęków, takich jak strach przed:

• odrzuceniem;
• osądami;
• emocjonalnym związaniem się z drugim człowiekiem;
• zdradą;
• zaufaniem;
• porażką;
• ponownym przeżywaniem złych sytuacji;
• niewiedzą;
• emocjami, opiniami i przekonaniami.

Czy żyjesz przeszłością?

Zastanawiasz się, czy masz za sobą przeszłość, czy raczej ją ciągle rozpamiętujesz? Często rzeczy, które wydarzyły się w przeszłości, już tam nie zostają. Wracają, pojawiają się w umysłach, kiedy najmniej się ich spodziewasz. I po prostu nie odchodzą. Czasami możesz czuć, że rzeczy, które wydarzyły się w przeszłości, zaczynają Cię niepokoić po latach.

Zwykle przeszłość, która atakuje teraźniejszość, przybiera formę wspomnień intensywnych i bolesnych wydarzeń, takich jak rozstanie, agresja, wypadek, choroba czy nadużycie. Coś się skończyło, ale wspomnienia z niego pozostały i zaczynają Cię niepokoić. Jest to bardzo niepokojące i delikatnie mówiąc irytujące. Faktem jest, że kiedy tak się dzieje, oznacza to, że te rany z przeszłości muszą zostać przepracowane.

Przetwarzanie tego, co było i sprawdzenie, czy nie masz toksycznych wspomnień dotyczących życia przeszłością, można zweryfikować na kilka sposobów.

• Sprawdź, czy rozmowa o tym, co się stało, sprawia Ci ból.
• Określ, jakie emocje towarzyszyły Ci w przeszłości? Czy już masz je za sobą?
• Ustal, co na Ciebie wpłynęło. Kiedy to się wydarzyło i czy nadal dane wydarzenia wpływają na Twoje życie.
• Spójrz na swoje życie teraz. Czy odczuwasz spokój i szczęście, czy patrzysz na wszystko z przerażeniem i uczuciem czyhającej za rogiem przeszłości?

Jeśli:

• nie potrafisz rozmawiać o tym, co było;
• masz w sobie wiele negatywnych emocji na myśl o przeszłości;
• czujesz, że możesz być lepszym człowiekiem, ale to przeszłe wydarzenia nad Tobą ciążą;
• nie umiesz cieszyć się tym, co masz, bo boisz się, że to, co było, powróci;

prawdopodobnie masz nieprzepracowaną przeszłość.

Jak przestać żyć przeszłością? Wskazówki

Puszczenie przeszłości jest konieczne nie tylko po to, by cieszyć się teraźniejszością, ale także po to, by budować inną przyszłość. Niezależnie od tego, czy to, co się wydarzyło, było dobre, czy złe, warto pozwolić, by dawne wydarzenia potoczyły się naturalnie.

Co możesz zrobić, by wydarzenia przeszłości zostawić sobie? Oto kilka wskazówek.

Nie próbuj tłumić swoich emocji

Smutek, niepokój i wszystkie uczucia są częścią życia. Próbując ich uniknąć, martwisz się i koncentrujesz na nich. Pozwól sobie poczuć to uczucie, przyjmij je jako coś swojego i ludzkiego, przepracuj i spróbuj zrozumieć. Puść wolno te, które Ci przeszkadzają, a pozostaw tylko te, z którymi jest Ci dobrze.

Przebacz i wybaczaj

Czasami wszystko, co jest potrzebne do zapomnienia o przeszłości to umiejętność przebaczenia komuś, kto Cię skrzywdził. Jednak zdarza się to rzadko. Przyczyn tego jest wiele. Tracisz z kimś kontakt, ktoś nie jest świadomy, że ​​Cię skrzywdził, rutyna powoduje, że zapominasz. W rzeczywistości nie trzeba czekać na przeprosiny, aby wybaczyć. Możesz wybaczyć ludziom, którzy Twoim zdaniem wyrządzili Ci wewnętrzną krzywdę, a także wybaczyć sobie złe nastawienie lub zaufanie do innych, których spotykasz. Przebaczenie nie jest sposobem na stwierdzenie, że druga osoba ma rację, lub na zapomnienie ważnych wydarzeń. Tak naprawdę jest to sposób na pozbycie się urazy i danie sobie szansy na to, aby można było iść naprzód.

Spróbuj zrozumieć to, co było

Kiedy wyrobisz sobie na jakiś temat opinię i rozwiniesz uczucia w kwestii nieprzyjemnych chwil, które były, będzie Ci trudno uzyskać radość w teraźniejszości. Możesz więc przekopać się przez swoje wspomnienia i dokonać refleksji nad obecnym nastawieniem. Z dzisiejszą wiedzą, z tym, kim jesteś teraz, spróbuj zrozumieć sytuacje z nowej perspektywy.

Możesz także postawić się w sytuacji obserwatora. Spróbuj spojrzeć na wydarzenia z Twojej przeszłości tak, jakby dotyczyły kogoś innego. To chwilowe odejście sprzyja kształtowaniu się nowej opinii o tym, co było. Intencją tego ćwiczenia jest przepracowanie problemu i nadanie bardziej pozytywnego znaczenia przeszłym doświadczeniom. Jest to dość bolesny proces, więc szukaj pomocy, jeśli czujesz, że nie możesz uciec od przeszłości. Terapia może pomóc Ci przeformułować rozumienie ludzi i sytuacji, które Cię skrzywdziły.

Unikaj założeń

Czy zdajesz sobie sprawę, że automatyczne myśli o osądach i wyjaśnieniach tego, co było, przeszkadzają Ci cieszyć się tym, co tu i teraz? Martwienie się dotyczy również rzeczy, które oddalają Cię od siebie, gdy wchodzisz w tryb obrony przed nowymi możliwościami. W swoim umyśle tworzysz niezliczone, nierealistyczne scenariusze tego, co może się wydarzyć. Na skutek życia przeszłością oceniasz teraźniejszość przez jej pryzmat. Próbujesz kontrolować to, co się dzieje, zakładając, że minione zdarzenia dadzą o sobie znać.

Staw czoła lękom

Jedynym sposobem na pozbycie się lęków jest stawienie im czoła. Ale to nie jest proste zadanie. Konfrontacja ze strachem wymaga dużej siły woli i pewności siebie. Na przykład osoba, która była prześladowana w szkole i boi się uczestniczyć w wydarzeniach i interakcjach społecznych, nie pozwala sobie na zawieranie przyjaźni. Ciągle jest podejrzliwa i czeka na moment, kiedy inni zwrócą się przeciwko niej. Dlatego jej relacje międzyludzkie są powierzchowne. Pewnego dnia zostaje zaproszona na imprezę towarzyską i decyduje się pójść, ale ostatecznie nie korzysta z zaproszenia w obawie przed odrzuceniem przez innych. Ponieważ nie może się odciąć od tego, co było, w teraźniejszości nie daje innym ludziom szansy. Dopóki nie stawi czoła swoim lękom i będzie je odkładać na bok, nie zyska okazji do tworzenia lepszych doświadczeń.

Stwórz nowe plany

Zrozum, że możesz żyć tak, jak chcesz. Twoja przeszłość nie definiuje tego, kim jesteś teraz. W rzeczywistości możesz wybrać, kim chcesz być, bez konieczności trzymania się standardów ustalonych w młodości. Nie trzymaj się opinii, które sprawiły Ci ból. Zaakceptuj błędy innych i swoje, przebacz tym, którzy skrzywdzili Ciebie i siebie. Rób nowe plany na przyszłość, które mają na celu Twoje szczęście i nie bierz pod uwagę opinii innych ludzi.

Jak pogodzić się z przeszłością, by nie niszczyła teraźniejszości?

Twoje doświadczenia, zarówno dobre, jak i złe, stworzyły Ciebie. Ukształtowały Twoją osobowość, więc zamiast nie szanować swojej historii i próbować ją stłumić, przepracuj to, co było. W ten sposób zrobisz miejsce na uwolnienie się od ograniczających przekonań, szkodliwych elementów, które uniemożliwiają Ci wyjście poza przeszłość, rozwój i bycie szczęśliwym człowiekiem. Dlatego idealnym podejściem jest podążanie zawsze drogą środkową. Tą, na której przeszłość jest rozważana i szanowana, ale tylko jako źródło nauki, a nie jako łańcuchy i kajdany wiecznie przywiązane do Twoich stóp.

Jedną kwestią, którą zawsze należy brać pod uwagę, jest to, że Twoja przeszłość sama w sobie i to, co o niej myślisz i czujesz, to różne rzeczy. Dzieje się tak dlatego, że każda osoba opowiada swoją wersję historii i może mieć różne postrzeganie tego samego faktu. Ponadto uczucia, takie jak poczucie winy, niepewność i wiele innych, mogą sprawić, że Twoja wizja będzie wypaczona. Wiedz, że nawet jeśli nie możesz cofnąć się i zmienić tego, co się stało, zawsze jest czas, aby dać sobie szansę, aby zacząć od nowa.

Psychoterapia: jak o czymś zapomnieć i jak przestać myśleć o przeszłości?

Przez całe życie budujesz własną historię i zapisujesz w pamięci różne wydarzenia, które Cię naznaczają. Jak już wiesz, można je rozumieć pozytywnie lub negatywnie. Każdy człowiek jest obdarzony ogromnym potencjałem i zdolnością do uczenia się. Do ponownego nadawania znaczenia własnemu życiu. Jednak w niektórych sytuacjach (głównie związanych ze znacznymi stratami) możesz mieć trudności z radzeniem sobie z niektórymi myślami i uczuciami. Te przeszkody generują intensywny ból psychiczny. Czasami możesz mieć trudności w radzeniu sobie ze swoimi uczuciami, pragnieniami i wyborami.

To uczucie uwięzienia w przeszłości blokuje życie w teraźniejszości. Może rodzić intensywne cierpienie, które prowadzi do destrukcyjnych uczuć wobec siebie lub innych. Emocjonalne rany związane z przeszłością, które nie zostały przepracowane, są niezwykle silne. Mogą powodować uczucie stagnacji i blokować odkrycie nowych sposobów, aby iść naprzód w swoim życiu.

Utknięcie w przeszłości to zredukowanie się do niej, bycie codziennie dręczonym uczuciami, z którymi trudno sobie samemu poradzić, takimi jak: złość, uraza, poczucie winy, wstyd, smutek i udręka. Wywołuje też poczucie osamotnienia, ponieważ pojawia się żal tego, kim się było lub tego, co się doświadczyło.

Dlatego, jeśli chcesz zrozumieć przeszłość, a samodzielnie nie radzisz sobie z jej przezwyciężeniem, skorzystaj z pomocy psychologa. W tym sensie psychoterapia pomoże Ci przepracować to, co było. W trakcie terapii nadasz nowy sens zdarzeniom, które zadają Ci cierpienie, rozwiniesz w sobie umiejętność decydowania i planowania własnego życia. Nauczysz się konstruktywnego radzenia sobie z teraźniejszością i funkcjonalnego promowania planów na przyszłość.

Pamiętaj, że to, co naprawdę się liczy, to Twoje dzisiejsze nastawienie i postawa. Na ich podstawie dokonuj wyborów, aby podnieść jakość swojego życia. Bądź jak kierowca, który tylko zerka w tył, ale cały czas kontroluje to, co ma przed sobą.

Potrzebujesz pomocy, wsparcia psychologicznego?

Placówki naszych poradni znajdują się w:

• Warszawie – Sprawdź: Psycholog Warszawa
• Wołominie – Sprawdź: Psycholog Wołomin

Teksty na stronie mają charakter informacyjny i nie zastępują usług świadczonych przez profesjonalistów.