Nienawiść – jak pokonać nienawiść?

W mediach społecznościowych i w codziennym życiu. W polityce i w pracy. W szkole i w domu. Ślady nienawiści pełnej zjadliwości i negatywnych emocji można szukać wszędzie. Co gorsze, łatwo je odnaleźć w różnych miejscach, ponieważ ludzie są dziś przesyceni tą emocją. Jak sobie z nim radzić i nie dać się wplątać w pułapkę „plucia jadem”? Sprawdź!

Spis treści:

Co to jest nienawiść?

Do kogo lub czego można czuć nienawiść?

Skąd się bierze nienawiść w mózgu?

Dlaczego odczuwamy nienawiść do innych?

Toksyczny rodzic: nienawiść matki do córki

Nienawiść córki do matki – jak sobie radzić z odrzuceniem dziecka?

Mizoandria i mizantropia – nienawiść do mężczyzn i nienawiść do ludzi

Uczucie nienawiści a zdrowie psychiczne

Jak pokonać nienawiść? Sposoby jej przezwyciężania

Co to jest nienawiść?

Nienawiść to emocja, której na ogół towarzyszą inne negatywne konotacje, takie jak:

• wściekłość;
• złość;
• agresywność;
• pogarda;
• wstręt;
• gniew;
• agresywne lub nadmiernie euforyczne zachowania.

Jednak zdarza się również, że wiąże się z reakcjami emocjonalnymi połączonymi ze smutkiem, rozczarowaniem lub udręką. To wszystko zależy od rodzaju nienawiści, jaką ktoś do kogoś odczuwa. Zwykle jest ona wywołana przekonaniem lub osądem, że inny, znienawidzony, jest istotą złą i nienawistną. To jest jak stan podniecenia, fiksacja na tym, co jest znienawidzone i pragnienie zemsty. Może być również pokierowana zazdrością, tęsknotą, niespełnioną miłością, żalem, krzywdą itp.

Do kogo lub czego można czuć nienawiść?

Uczucie nienawiści może być skierowane do konkretnej osoby, ale nie tylko. Najczęściej ludzie czują ją do:

• osób związanych z władzą, np. prezydenta miasta, włodarzy gminy, konkretnych polityków, liderów opozycji;
• współpracowników;
• sąsiadów;
• przedstawicieli mniejszości narodowych;
• osób o innej orientacji seksualnej.

Kolejną kategorią obiektów nienawiści są przekonania, ideologie, religie, perwersje, zaburzenia psychiczne oraz czyny prawnie zabronione, takie jak wykorzystywanie seksualne czy bicie dzieci. W skrajnych przypadkach uczucie silnej nienawiści może być skierowane także przeciwko niewinnym przedmiotom, takim jak stary komputer, który cały czas się zawiesza, lub toaleta, z której wycieka woda. Wiele przypadków tego uczucia ma charakter indywidualny, na przykład nienawiść do byłego małżonka czy rodzica.

Skąd się bierze nienawiść w mózgu?

Uczucie nienawiści zbiega się z aktywacją struktur mózgu, takich jak przyśrodkowa kora czołowa (zaangażowana w zdolność do argumentowania), kora przedruchowa, jądro skorupy i kora wyspowa. Co ciekawe, te dwie ostatnie to struktury mózgu, które również uczestniczą w postrzeganiu pogardy i wstrętu. Nic więc dziwnego, że ludzie, którzy swoimi czynami i słowami podżegają do takich czynów, sami są uwikłani w nienawiść.

Mówi się również, że od miłości do nienawiści jest tylko krok. Dlatego nie powinno Cię dziwić, że niektóre struktury mózgu aktywowane do nienawiści działają też wtedy, gdy ludzie się zakochują. Natomiast obszar frontalny związany z osądem i rozumowaniem, który jest dezaktywowany w miłości, pozostaje niemal nieustannie aktywny, gdy ludzie czują nienawiść. Tak, jakby to uczucie wymagało zachowania zdolności rozumowania, by lepiej kalkulować, jak postąpić wobec znienawidzonego, czy podtrzymywania myśli, które ją karmią i potęgują.

Dlaczego odczuwamy nienawiść do innych?

Nienawiść może wynikać z wielu powodów. Oto najczęstsze podłoża tego uczucia.

• Kiedy dana osoba dostrzega, że ​​ktoś stale szkodzi bezpośrednio jej zdrowiu, fizycznie lub psychicznie.
• Gdy ktoś ma niską samoocenę lub poczucie niższości i zazdrości innym tego, co mają lub kim są. W takich sytuacjach możliwe jest, że w końcu wytworzy pewne uczucie odrazy lub nienawiści.
• Kiedy czujesz, że ktoś jest odpowiedzialny za coś lub winny negatywnej sytuacji, której mogłeś doświadczyć.
• Po rozstaniu w związku.
• Z powodu śmierci kogoś bliskiego.
• Problem z agresją.
• Przekonania i uprzedzenia.
• Związek z konfliktami między grupami.
• Problemy ekonomiczne lub zawirowania polityczne oraz niespełnione obietnice, które frustrują.
• Uprzedzenia i ideologia, która przeradza się w fanatyzm.
• Zranienie fizyczne lub psychiczne w związku, w okresie dzieciństwa itp.

Toksyczny rodzic: nienawiść matki do córki

Relacje z toksycznymi rodzicami pozostawiają wiele emocjonalnych blizn na dzieciach. Niektórzy dopasowują się do nierealistycznych pragnień swoich rodziców i po osiągnięciu dorosłości żyją w ciągłej nienawiści i frustracji. Problem zaczyna się najczęściej od tego, że pojawia się nienawiść, na przykład matki do córki.

Niektórzy ludzie czują to, jeszcze kiedy są dziećmi, ale większość uświadamia sobie, że nie byli kochani przez matki, kiedy dorosną. Poczucie winy, potrzeba akceptacji, poszukiwanie uznania i strach mogą zamykać oczy naprawdę. Jednak faktem jest, że bycie wychowywanym przez matkę, która nie kocha, a wręcz nienawidzi, może mieć poważne negatywne skutki psychiczne. Toksyczna rodzicielka zwykle dominuje w rodzinie, pozostawia ojca na dalszym planie. Odgrywa rolę idealnej żony, a wobec dziecka jest ofiarą, która czuje się niedoceniana przez własną córkę. Wszystko ją denerwuje, obarcza winą innych. Powodem takiego stanu często są problemy we własnym dzieciństwie, złe relacje z matką, czy też ogólnie nienawiść do własnych rodziców. Czasami matka w ten sposób odbija sobie nieszczęśliwy związek z ojcem dziecka lub innym partnerem. Przelewa swoje problemy osobiste na córkę lub wyładowuje na niej złość, zamiast na kimś, do kogo rzeczywiście żywi urazę.

Co czuje córka, której nienawidzi własna matka?

Dzieci zwykle obwiniają się za złe rzeczy, które dzieją się w domu, a kiedy nie są kochane przez matkę, w końcu same mają poczucie winny i zaczynają czuć, że nie są warte niczyjej miłości. W głowie dziecka pojawia się: „Jeśli nawet własna matka mnie nie kocha, to jak ktoś może mnie kochać?”. W ten sposób próbuje ten brak zrekompensować poprzez poszukiwanie uznania, które zwykle nie zostaje osiągnięte i kończy się zwiększeniem poczucia winy. To uczucie pustki i niska samoocena muszą zostać usunięte, by móc zdrowo i normalnie żyć. W zrozumieniu istoty problemu niezwykle pomaga terapia u psychologa.

Nienawiść córki do matki – jak sobie radzić z odrzuceniem dziecka?

W miarę dorastania i dojrzewania zmienia się również percepcja człowieka. Większość nastolatków ma pewien stopień trudności z patrzeniem poza siebie, bo skupiają się na swoich uczuciach, bólu i bezbronności. Widzenie wszystkiego z szerszej perspektywy, przeglądanie przeszłości, dostrzeganie błogosławieństw w ich życiu i praca na rzecz przyszłości to wizja, która pojawia się dopiero później, po tym, jak dorosną.

Wielu rodzicom trudno jest zrozumieć, jak radzić sobie z takim zachowaniem dziecka i faktem, że na przykład ukochana córeczka, mała księżniczka, już nie jest tym posłusznym dzieckiem. Wtedy zaczynają się konflikty. Najczęściej nienawiść córki do matki rodzi się z chwilą odkryć, w której młodzi ludzie eksperymentują i testują granice wytrzymałości. Wtedy też poszerza się spojrzenie nastolatki na świat, na siebie i na drugiego człowieka – kwestionuje wszystko, czego nauczyła się od dorosłych. Nagle matka, która ma obawy, czegoś zakazuje, na coś nie pozwala, jest wrogiem. Czasami też w skomplikowanych sytuacjach, takich jak proces rozwodowy, dziecko również może paść ofiarą różnych sytuacji, takich jak między innymi manipulacje.

Jak radzić sobie z odrzuceniem ze strony córki?

Każde działanie ma przyczynę. Z tego powodu zawsze jest wskazane znalezienie źródła problemu. Czasami niezbędna może okazać się pomoc psychologa, który ułatwi prowadzenie dialogu. Pamiętaj, by zachować szczerość i asertywność. Nie przymuszaj dziecka do rozmowy, a na pewno nie traktuj jej jako przykrego obowiązku. Raczej przeprowadźcie debatę, podczas której każda strona wyrazi swoje zdanie. Daj córce znać, że bezwarunkowo ją wspierasz. Miejcie ufność do siebie i nigdy nie zamykajcie drzwi pojednania.

Mizoandria i mizantropia – nienawiść do mężczyzn i nienawiść do ludzi

Do matki, do ojca, do siebie nawzajem. Nienawiść może mieć różne oblicza. Jednak uczucie silnej wrogości, której towarzyszy szereg negatywnych emocji wobec danej grupy społecznej, ma swoje nazwy. Na przykład nienawiść do mężczyzn to mizoandria. Można powiedzieć, że jest to wręcz patologiczny wstręt kobiet do mężczyzn. Panie odczuwają obrzydzenie i nienawiść w stosunku do panów.

Natomiast ogólna nienawiść do ludzi, niechęć do gatunku ludzkiego to mizantropia. Osoby, które ją czują, mają częste wahania nastroju i wolą żyć w izolacji, ponieważ cierpią z powodu wstrętu do kontaktów społecznych. Warto zauważyć, że wielu mizantropów uważa się za „doskonałych”. Są to zazwyczaj osoby samotne, introwertyczne, powściągliwe, dumne, perfekcjonistyczne, spostrzegawcze i zgorzkniałe, które nie mają przyjaciół, a jedynie powierzchowne relacje, choć na co dzień mieszkają z członkami rodziny.

Przyczyn, dla których niektóre osoby stają się mizantropami lub przejawiają objawy mizoandrii, mogą rozwijać się od dzieciństwa. Na przykład są to rozczarowania w relacjach społecznych, brak pewności siebie, zazdrość i inne.

Uczucie nienawiści a zdrowie psychiczne

Nienawiść jest powszechnym uczuciem, które, kiedy nadejdzie, jest bardzo trudne do kontrolowania. Powodem jest jego intensywność. Oczywiście, gdy nie potrwa długo, jest chwilowe, raczej nie sprawi, że obiekt Twojej nienawiści czy Ty poniesiecie poważne konsekwencje.

Problem rodzi się, gdy nienawiść staje się trwałym uczuciem. Utrzymywana przez długi czas, powoduje pojawienie się przewlekłych problemów psychicznych, a nawet fizycznych, takich jak:

• przewlekły stres;
• niepokój;
• bezsenność;
• natrętne myśli;
• problemy z agresją;
• osłabiony układ odpornościowy;
• wyczerpanie psychiczne;
• depresja.

Nie można też zapominać, że odczuwana w czasie nienawiści złość czy przeżywany długotrwały stres oznaczają chroniczny ból, udrękę i frustrację. Żadne z nich nie jest dobre dla zdrowia. Mogą spowodować ostre zaburzenie fizyczne, takie jak zawał serca lub udar mózgu, a nawet doprowadzić do przewlekłego nadciśnienia tętniczego.

Jak pokonać nienawiść? Sposoby jej przezwyciężania

Nie chcesz już więcej przeżywać uczucia nienawiści? Musisz zrozumieć, że jest ona Twoim problemem, więc powinieneś go rozwiązać. Zmierz się z tym uczuciem i pokonaj je. Pamiętaj, że nienawidząc kogoś, nadal pozwalasz mu kontrolować siebie. Powodujesz, że ma cały czas z Tobą związek. Nie ma sensu się złościć ani dawać komuś satysfakcji z wywierania na Ciebie tak dużego wpływu.

Co jeszcze możesz zrobić, by pozbyć się silnego uczucia niechęci?

• Przeanalizuj swoją osobistą historię. Czasami nienawiść nie jest związana z własnymi przekonaniami, ale tymi wyuczonymi, odziedziczonymi lub w które byłeś zmuszony wierzyć i nigdy ich nie kwestionować.
• Pozostaw za sobą złowrogie intencje. Poświęć mniej uwagi intencjonalności czynu, a więcej potrzebie rozumienia go w szerszych kontekstach.
• Pozbądź się urazy (oczywiście w sposób humanitarny). Jeśli chcesz przezwyciężyć nienawiść, zamiast szukać zemsty, wygodniej będzie ją przepracować i o niej zapomnieć.
• Zamiast się złościć, poszukaj pozytywów w całej sytuacji. Być może rozstanie z kimś jest dla Ciebie nauczką, ale także i szansą na znalezienie trwałego związku. Po co masz się złościć i nienawidzić byłego partnera za zdradę? Czy rzeczywiście Twoim marzeniem było mieć przy swoim boku tak niepewną osobę?
• Zainwestuj w relaks. Kiedy targają Tobą sprzeczne, negatywne emocje, zamiast dać upust nienawiści, postaw na inne techniki ich rozładowywania. Wybierz na przykład sport. Idź pobiegać, udaj się na siłownię, praktykuj jogę. Możesz również skorzystać z technik relaksacyjnych przy muzyce itp.

Nienawiść do kogoś nie ma rzeczywistej wartości terapeutycznej. To jak upicie się alkoholem. Pomaga odepchnąć rzeczywistość na kilka wspaniałych godzin, gdy knujesz i fantazjujesz o tym, jak możesz się zemścić. Ale potem przychodzi kolejny poranek i straszny ból głowy, z którym trzeba się obudzić, ponieważ, szczerze mówiąc… Twoje życie nie zmieniło się ani grama. Jeśli naprawdę chcesz wstać w lepszym nastroju, to do Ciebie należy określenie granic nienawiści i frustracji. Tego, czego to uczucie jest warte, a czego nie.

Naucz się wyznaczać granice i nigdy nie pozwól, aby wściekłość na kogoś stała się Twoją obsesją. W poradzeniu sobie z trwałym uczuciem nienawiści lub zrozumieniem własnego problemu pomoże Ci konsultacja u psychologa lub psychologa online.

Teksty na stronie mają charakter informacyjny i nie zastępują usług świadczonych przez profesjonalistów.